Odkrywam schematy dziecięcego umysłu

Tag: dziecko (Page 1 of 5)

Z zasadami na pan brat – jak skutecznie egzekwować wykonanie poleceń od dzieci

„Ty masz zawsze bałagan, posprzątaj wreszcie!”, „Czy ty nie możesz normalnie jak ludzie zjeść obiadu przy stole?!… Te i inne komentarze czasami słyszą nasze dzieci. Wymagamy od nich stosowania się do zasad, utrzymywania porządku i wykonywania poleceń. Tak wielu rodziców zgłasza się do psychologa z pytaniem, co zrobić by dziecko wreszcie zaczęło się nas słuchać. Odpowiedź jest jedna i „prosta” – musimy zbudować właściwy autorytet rodzicielski.

Continue reading

Przyjaciel potrzebny od zaraz


Powiedz mi, kim są twoi przyjaciele, a powiem ci, kim jesteś. Te słowa Ernesta Hemingwaya w pełni oddają znaczenie przyjaźni w życiu człowieka. Jakże łatwo mierzyć się tą miarą, budować swoją tożsamość na podstawie cech osób, którymi się otaczamy. Dużo trudniejszym zadaniem jest dobrać osoby, dzięki którym nasze cechy rozwiną się i dojrzeją. Budowanie dobrych przyjaźni, opartych na miłości, zaufaniu i wzajemnej dobroci, to sztuka, której uczymy się całe życie.

Continue reading

Zapraszam do lektury!

Drodzy Czytelnicy!

 

Nakładem Wydawnictwa Difin ukazała się książka dr Anny Mikler-Chwastek „Trudności w uczeniu się i zaburzenia zachowania występujące u małych dzieci”, gdzie miałam przyjemność być autorką jednego z rozdziałów:

„Zaburzenia zachowania i emocji u dzieci w wieku przedszkolnym, diagnoza i terapia”, s. 82-101

To wartościowa i naprawdę ciekawa pozycja na rynku. Serdecznie zapraszam do lektury!

Przepraszam to za mało… czyli jak nauczyć przedszkolaki przepraszać i zadośćuczyniać

 

Ludzie potrzebują relacji, by żyć satysfakcjonująco. Jeśli dodatkowo w kontakcie z drugim człowiekiem otrzymujemy zrozumienie i wsparcie, możemy doświadczyć pełni szczęścia. Aby żyć dobrze, należy o nie dbać, podtrzymywać, i wspólnie z drugim człowiekiem zbierać doświadczenia – nie tylko te przyjemne, ale przede wszystkim trudne.

Continue reading

« Older posts

© 2024 Blog Schematia

Theme by Anders NorenUp ↑